انا هديناه السبيل اما شاکرا واما کفورا

دشمن کيست ؟ اگر من نخواهم واقع بين باشم و نخواهم از پيله اي که در آن گرفتارم خارج شوم و اصلا در کلمات ناب اهل بيت که نه براي توهين بلکه براي اصلاح افراد به يادگار گذاشته اند ، تدبر نکنم ،نعوذ بالله، کلمات احاديث را حمل به بي اخلاقي و بي ادبي خواهم کرد و حضرات ائمه  که براي متوجه کردن و آگاهي دادن  به طرف مقابل از اين تعبيرات استفاده کرده اند در ذهن من متهم به عدم رعايت اخلاقيات خواهند شد و چه بسا نويسنده حديث را دشمن قلمداد کنم  ، قتل الانسان ما اکفره (عبس17) کهنواي من علّمني حرفاً  قد سيّرني عبدا در آخرالزمان به کجا ختم شد و چه کساني در زندگي ما دشمنانمان شدند ،که حال انسان از بوي تعفن دنيايمان به هم مي خورد ،غرض اينکه هدف از ذکر احاديث تلنگري است که به جانمان بزنيم که نکند مبتلاي به مريضي باشيم و ندانيم و درمان نشويم  که در اين صورت حتي علاج عيسايي که دم مسيحايي داشت سازگار نخواهد بود  چه رسد به دم فقيري که خود در اين گردنه هاي سنگين و امتحانات دشوار ، نداي امّن يجيب المضطّر، سر  داده است و سقوط عده اي را مي بيند ولي هرچه تقلا مي کند شکاف عميق تر مي شود   که انک لا تهدي من احببت ولکن الله يهدي من يشاءو هو اعلم بالمهتدين(قصص56)  ،حکم غيابي صادر کردن براي ديگران بدون شنيدن دفاعيات ايشان عادلانه نيست ،چه بسا انسان را در سراشيبي سقوط قرار دهد و سر پل صراط ودر روز بيچارگي، گرفتاري هاي مضاعف براي انسان ايجاد کند، قل هل ننبئکم بالاخسرين اعمالا  الذين ضل سعيهم في الحياة الدنيا و هم يحسبون انهم يحسنون صنعا(کهف103) بسياري از قضاوتهاي انجام شده يا واقعيت ندارند و کذب محض بوده و از شايعات سر چشمه گرفته اند و يا سوء برداشت از تعبيرات اند ، که در صورت مراجعه حضوري و مطالبه تبيين، سوء تفاهمات برطرف خواهد شد  ،  تعبير هر که مي خواهد  آزاد است برود ،گشايش است نه تهديد  که اگر اين تعبير نباشد، مارک زنداني کردن  و اجازه تغيير محيط ندادن و در تنگنا قرار دادن زده خواهد شد ،عجبا که گشايش ها و رحمت ها و وسعت ها ،هم در ذهن ما  نقص تلقي مي شود ، علماي فاضل نور چشمان ما بوده و هستند ورفتاري جز ادب واکرام در برابر آنها باطل است که من اهان عالما فقد اهان ربه  ،و کلماتشان اگر توصيه اي کرده باشند بر روي چشمانمان  است و اثبات  آن جز با مواجهه حضوري در پيش آن عالم  ميسر نيست  ، اي کاش به حرف ها و نوشته هاي خود قدري فکر کنيم که فمن يعمل مثقال ذرةشراً يره.به توصيه هايي که مي کنيم قدري عامل باشيم که  دو صد گفته چون نيم کردار نيست  .تهمت زدن به افرا د  آن هم کلماتي که باري از معني با خود دارند   که تدين افراد را زير سوال مي برد  عواقب سنگين دنيوي و اخروي خواهد داشت و در صورت عدم حلال کردن  ذي حق  بي برکتي عمر در ايام جواني و سو ء عاقبت  را در دوران کهنسالي   ثمر خواهد داد .در مورد فعاليت فرهنگي نسخه هاي افرا د مختلف است و مبتدي هاي راه بايد نسخه مراجع عظام و مقام معظم رهبري را که عمدتا توصيه به تقويت علوم پايه و تحکيم مباني علمي کرده اند محجةالبيضا قرار دهند. هدف از نگارش اين سطور و مطالب قبلي اهميت دادن و بي تفاوت نبودن به سقوط و عروج بعضي عزيزان است  ، خواستيم تا با لبيک گويي به کلام جان جانان اتقوا مواضع التهم ،با سکوت خود عامل کج فکري عده اي نباشيم .سعي کنيم اشتباهات و شکست هاي خود را به گردن اين و آن نياندازيم و دنبال مقصر و متهم نگرديم که متهم اصلي  در سقوط ها که سهم بيشتري نسبت به ساير عوامل دارد خود ما هستيم و فرداي حساب از خود ما حساب پس خواهند کشيد نه از ديگران .نکته آخر اينکه اگر مسئولي با همه (خاطي وغير خاطي)يکسان رفتار کند عدالتش زير سوال است که خداي متعال خودش با محسن و مسيئ يکسان رفتار نکرده ( ومن اظلم ممن ذكر بآيات ربه ثم اعرض عنها انا من المجرمين منتقمون(سجده21). وتري المجرمينيوميذ مقرنين في الاصفاد (فرقان25). وضع الكتاب فتري المجرمين مشفقين مما فيه و يقولون يا ويلتنا ما لهذا الكتاب لا يغادر صغيرة و لا كبيرة الا احصاها و وجدوا ما عملوا حاضرا و لا يظلم ربك احدا(کهف49). انالمجرمين في ضلال وسعر (قمر27))اميد وارم که اين کلمات نقطه عطفي باشد براي  برگشت و عمل به رحماء بينهمو سيره معصومين . ( گفتم که الف گفت دگر، گفتم هيچ، در خانه اگر کس است يک حرف بس است )  و قال مولانا اميرالمومنين : وان هذه دنياکم ازهد عندي من عطفةعنز(نهج، خطبه3).

وآخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمين.